در لحظه

﷽ عقل مقایسه می کند، رفاه من را با دیگری... او بیشتر دارد، او بهتر دارد، چرا من ندارم؟ با فکر به آینده می ترسم که مبادا آنچه دارم از دست بدهم و اختیاری که گاه ظلم بقیه را در پی دارد و با اختیاری که دارد، رفاه را از من می گیرد. و من با تدبر و تفکر می دانم که دنیا چهار فصل است و رو به زوال چگونه می توانم از رفاهی که دارم، لذت ببرم؟ در حالی که حیوان در لحظه خوش است؛ چون نه نیروی فکر دارد و نه خیال که تصور کند رفاه بیشتر و حسرت نداشتنش را و یا ترس از دست دادنش

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها